Sarah is een 20-jarige studente uit Utrecht die haar studie psychologie aan de Universiteit Utrecht combineert met de zorg voor haar opa, die lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Haar dagen zijn gevuld met de verantwoordelijkheden van zowel haar academische verplichtingen als de zorg voor haar geliefde opa.
Toen Sarah 17 jaar oud was, kreeg haar opa de diagnose Alzheimer. Al snel werd duidelijk dat hij hulp nodig had om zelfstandig te kunnen blijven wonen. Sarah's ouders wonen in het buitenland, waardoor de zorg voor haar opa op haar schouders kwam. Zonder aarzelen besloot Sarah bij hem in te trekken en de rol van mantelzorger op zich te nemen terwijl ze haar studie voortzette.
Elke ochtend begint Sarah's dag met het helpen van haar opa bij het opstaan, aankleden en het klaarmaken van het ontbijt. Daarna haast ze zich naar de universiteit voor haar colleges. Tussen haar lessen door belt ze vaak naar huis om te checken hoe het met haar opa gaat. Na haar colleges doet ze boodschappen, kookt ze het avondeten en helpt ze haar opa met zijn avondroutine. De avonden gebruikt Sarah om te studeren en probeert ze ook wat tijd voor zichzelf te vinden.
Het balanceren van haar studie en de zorg voor haar opa is niet altijd makkelijk. De veeleisende aard van haar studie kan stressvol zijn, vooral omdat ze streeft naar goede cijfers om haar toekomst te waarborgen. Tegelijkertijd is de zorg voor haar opa intensief en emotioneel zwaar. Het zien van zijn achteruitgang door de Alzheimer is hartverscheurend. Toch blijft Sarah onvermoeibaar in haar toewijding.
Sarah haalt haar motivatie uit de liefde en dankbaarheid van haar opa. Hij heeft altijd voor haar gezorgd toen ze klein was, en nu is het haar beurt om voor hem te zorgen. Zijn glimlach en waardering betekenen de wereld voor haar. Naast de steun van haar vrienden en docenten, vindt Sarah ook kracht in haar hobby’s zoals schilderen en wandelen. Deze momenten van ontspanning geven haar de energie om door te gaan.
Aan andere jonge mantelzorgers wil Sarah laten weten dat ze niet alleen zijn. Ze benadrukt het belang van hulp vragen wanneer dat nodig is en tijd voor jezelf nemen. "Zorg goed voor jezelf, want alleen dan kun je goed voor anderen zorgen," zegt ze. De zorg en liefde die jonge mantelzorgers geven, maken een wereld van verschil.
Voor degenen die jonge mantelzorgers willen ondersteunen, heeft Sarah een eenvoudige boodschap: "Wees geduldig en begripvol. Luister naar hun verhalen en bied aan om te helpen, al is het maar op kleine manieren. Kleine gebaren van steun kunnen een groot verschil maken." Ze moedigt ook aan om de uitdagingen van jonge mantelzorgers te erkennen en hen aan te moedigen hun ervaringen te delen.